Eindejaarstress dromen

Eindejaarstress dromen

Joris zat samen met een vriend in zijn zeilboot. Ze genoten, het ging lekker voor de wind, het grootzeil stond strak naar buiten en de fok bolde vrolijk aan de andere kant. Perfect. Zo leek het. Tot er ineens een harde wind opstak, die steeds heviger werd. Joris moest met zijn boot onder een brug door, maar door de hoge golven werd hij bang dat hij met de mast tegen de brug op zou varen. Hij probeerde met zijn vriend de mast te laten zakken. Tevergeefs. He schip knalde tegen de brug aan, de mast brak af en de boot kapseisde. Joris verdween in de kolkende golven. Hij dacht: dit is het einde……en toen werd hij gillend wakker. Pfff…..wat een droom.

De volgende nacht had hij weer een nachtmerrie. Hij zat op een paard. Hij moest hindernissen nemen. Op drie had hij geoefend, op de laatste niet. Zijn paard nam soepel de drie eerst barrages, bij de vierde stopte het abrupt. Joris was een goede ruiter, dus hij liet het paard keren en ging in volle galop weer op de barrage af. Het paard sprong, maar middenin in de balken. Door de plotselinge stop vloog Joris over de hals van het paard en hij dacht: dit wordt het einde, in breek mijn nek. Gelukkig werd hij wakker en besefte hij dat het een droom was.

Maar wat betekenden die dromen? Hij dacht dat hij bang was voor de dood en stuurde mij een mailtje met deze twee dromen. Hij vermeldde erbij dat hij 23 jaar was, student in de geneeskunde en dat hij woonde in een studentenhuis in Amsterdam in een klein kamertje voor hem alleen. Gelukkig maar, dacht ik, dan maakt hij met zijn enge dromen niemand wakker. Ik mailde terug dat het onwaarschijnlijk was dat hij op deze leeftijd zo bang was voor de dood. Tenzij er in zijn directe omgeving iemand was overleden. Dat bleek niet het geval te zijn.

De volgende mail van Joris maakte het mij behoorlijk duidelijk. Joris had de overbekende examen-droom. Ploeteren en hard studeren, maar toch onvoldoende voorbereid naar het examen toe. En ja, hij zakte. Niet zo’n beetje, maar als een baksteen!

Al die dromen had hij begin december. Wat denk je zelf? Vroeg ik hem. Wat betekent de maand december voor je? “Nou, Sinterklaas en dan Kerstmis, feest, cadeautjes en lekker eten. Gezelligheid.”

“En de laatste dag van december?” “Dan sla ik vuurwerk in en ga ik fijn thuis met de hele familie het oude jaar uitluiden en het nieuwe jaar in.”

“Denk je op die laatste dag nog wel eens terug aan het voorbije jaar?”

“Altijd, ik ben nooit tevreden met wat ik gedaan en bereikt heb. Ook dit jaar weer niet. Maar het was nu wel extreem. Ik had begin december nog een tentamen willen doen. Maar ik liet het schieten, omdat ik me niet genoeg had voorbereid.”

“Dus je bent aan het eind van het jaar niet tevreden met wat je hebt gedaan.”

Joris werd letterlijk wakker. Hij zag ineens dat zijn dromen niets te maken hadden met angst voor de dood, maar met zijn doelen voor 2017 die hij niet had bereikt.

Ik kon hem behoorlijk geruststellen dat hij niet de enige is. Bijna iedereen beseft aan het einde van het jaar dat het weer niet helemaal gelukt is. Ik probeer Joris en al die anderen die er mee worstelen uit te leggen dat we allemaal op 1 januari barsten van de goede voornemens. Maar waarom moet dat in één jaar gehaald worden? Wees blij met wat je hebt bereikt en schuif de rest vrolijk door naar je lijstje voor het volgende jaar.

Dit is mijn boodschap voor Joris en alle andere tobbers die zich schuldig voelen over wat in 2017 niet behaald is: kijk naar wat je wel hebt bereikt, kijk vooral naar wat je kunt schrappen van je lijstje en maak voor 2018 een minder ambitieus plan.

Pas dan kun je tegen jezelf en alle anderen met recht zeggen: GELUKKIG NIEUWJAAR!

Sorry, the comment form is closed at this time.